Τα παιδιά είναι το ανοικτό παράθυρο της ζωής στην αγάπη, την ξεγνοιασιά, τη χαρά, την ελπίδα, τη δημιουργία. Ένα παράθυρο που κάποιες φορές κλείνει. Ειδικά στις εποχές μας, τα παιδιά είναι επιφορτισμένα με υποχρεώσεις και ρυθμούς που δεν είναι σχεδιασμένα να αντέχουν.

Πώς μπορεί λοιπόν, ένας γονιός να βοηθήσει το παιδί του και τι μπορεί, να ζητά όταν αποφασίζει να απευθυνθεί σε ψυχολόγο…;

• Να εξηγήσει μια αλλαγή στη συμπεριφορά του παιδιού του,
• Να δώσει λύση σε ένα θέμα που χρονίζει και με τον καιρό δυσκολεύει,
• Να συμβάλλει στη μαθησιακή του εξέλιξη,
• Να βρει λύση σε θέματα συμπεριφοράς στο σπίτι ή το σχολείο (επιθετικότητα, άρνηση, διστακτικότητα, αναβλητικότητα κ.λ.π.)
• Να βελτιώσει την επικοινωνία του με εκείνο,
• Να το βοηθήσει να ξεπεράσει κάποια προσωρινή συναισθηματική ή πρακτική δυσκολία,

Μερικά από τα συνήθη θέματα, που απασχολούν τα παιδιά, είναι η διαχείριση του άγχους, των φοβιών, του σχολικού εκφοβισμού, της σχολικής άρνησης, της διάσπασης προσοχής, των μαθησιακών δυσκολιών, του διαζυγίου, του πένθους και των εκδηλώσεων θυμού.

Συνήθως, η πρώτη συνάντηση, πραγματοποιείται με τους γονείς, από τους οποίους, λαμβάνεται ένα ολοκληρωμένο ιστορικό, σχετικά με την ανάπτυξη του παιδιού, την ως τώρα πορεία του, τη δόμηση της καθημερινότητας του, το χαρακτήρα του και σαφώς το τρέχον αίτημα.

Έπειτα, πραγματοποιούνται μια ή δυο συναντήσεις με το παιδί, οι οποίες περιλαμβάνουν τη γνωστική, μαθησιακή, συμπεριφορική και συναισθηματική αξιολόγηση, που διεξάγεται μέσω ειδικών σταθμισμένων ψυχομετρικών εργαλείων, σκίτσων (ζωγραφιών) και συζήτησης.

Στην πορεία και με βάση τα προηγούμενα δεδομένα, ξεκινάει η παρέμβαση, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει συμβουλευτική με το παιδί, όπου κρίνεται απαραίτητο, και συμβουλευτική με τους γονείς. Οι μέθοδοι και τεχνικές παρέμβασης, καθορίζονται από την ηλικία, το αίτημα και φυσικά το χαρακτήρα του παιδιού και πάντα έχουν γνώμονα τη δημιουργικότητα.